Սիրելինե‘ր, մի‘ հաւատացէք ամէն մի հոգու, այլ փորձեցէ‘ք հոգիները, թէ արդեօք Աստծո՞ւց են… (Ա Յովհ. Դ 1)
Կրթութիւնը հոգեղէն արժէք է: Ինչպէս մարմինն առանց հոգու անկենդան է, այնպէս էլ կրթութիւնն առանց հոգու՝ ցաքուցրիւ գաղափարների եւ թափթփուած մասերի անկենդան իրողութիւն է: Կրթութեան հոգին կամ այսօր նոր հնչեղութիւն ստացած «дух»-ը յայտարարն է ազգային ինքնութեան եւ հոգեւոր իդէալների: Միայն այդ հոգու առկայութիւնն է, որ կարող է ներշնչել մարդկանց, տանել նրանց վերափոխման հաւատքի ճանապարհով, տալ ապրելու եւ խիզախելու բարոյական հիմք, դարձնել նրանց ընդմիշտ սովորողներ, ստեղծողներ, դէպի նորն ու անբացայայտը գնալու առաջամարտիկներ:
