Հատված Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու Տավուշի թեմի առաջնորդ Բագրատ արքեպիսկոպոս Գալստանյանի քարոզից` Գոշավանքում․
«Եփփաթա, բացվի՛ր․ բա՛ց ականջդ, բա՛ց աչքերդ, բա՛ց լեզուդ, բա՛ց սիրտդ, բա՛ց հոգիդ, ինքդ քեզ գնահատի՛ր, հայ մարդ, և գնահատիր այն իրավիճակը, որում դու ապրում ես, որը հենց դու ես քո ձեռքով ստեղծել, և մեղքը մի դիր ուրիշների վրա։ Քո մեղքն ընդունիր զղջումով, ապաշխարությամբ, մի դարձրու որպես վարագույր՝ ուրիշների վրա դնելով քո չարածը, քո գործածն ուրիշների անունով մի՛ վերջացրու, դո՛ւ ես մեղավոր, դո՛ւ, հենց դո՛ւ ես մեղավոր։
Այդ դու ես կույրը և խուլը, հենց դու ես աչքերդ փակել, հոգիդ փակել, սիրտդ փակել, զգայարաններդ փակել և դու էլ կարող ես այդ բոլորը լուծել՝ բացված սրտով Աստծո առջև, քո ժառանգության առջև, քո Հայրենիքի առջև, քո՝ սովահարության մատնված քույրերի ու եղբայրների առջև, այդ երեխաների առջև, որոնք գիշեր-ցերեկ հերթերի մեջ են ապրում, քո Արցախի առջև, որի համար հազարավոր կյանքեր ես զոհել, բայց որոնց արյունի վրա նաև խրախճանք ես անում՝ մտածելով, որ դա քեզ չի վերաբերում։
