Օրեր առաջ մամուլում լուրեր տարածվեցին, թե Հայաստանի գործող իշխանությունները պատրաստում են օրենսդրական մի նախաձեռնություն, որով կարգելվի կրոնի սպասավորներին՝ քննադատել իշխանություններին։ Արգելքը խախտողներին սպասվելու է վարչական պատիժ։ Հասկանալի է, որ այդ նախաձեռնությունն առաջնահերթ կերպով ուղղված է լինելու առաքելական եկեղեցու դեմ, քանի որ հենց առաքելական եկեղեցու ներկայացուցիչներն են՝ կրոնի սպասավորների կատեգորիայից, ամենաշատը քննադատում գործող իշխանություններին։ Հետեւելով «երբեք մի ասա երբեք» սկզբունքին՝ չենք բացառում, որ Հայաստանի գործող իշխանությունները դրան էլ գնան։ Սակայն հարցը ոչ այնքան նման քայլ անել-չանելու իշխանությունների կամքին կամ վճռականությանն է վերաբերում, որքան այդ քայլի հետ կապված բազմաթիվ խնդիրներին։ Ընդ որում, այդ խնդիրները կառնչվեն ոչ միայն Հայաստանի Սահմանադրությանը, այլ նաեւ՝ միջազգային օրենքներին ու կոնվենցիաներին, որովհետեւ սահմանափակվելու է մարդու ազատ խոսքի, կարծիքի արտահայտման իրավունքը, որը հարվածի տակ է դնելու Հայաստանում բազմակարծության լինելիությունը, ընդհանուր առմամբ։ Իսկ դա արդեն գոնե, եվրոպական եւ ամերիկյան իրավունքի ընկալումներով, լուրջ խախտում է՝ մարդու իրավունքների հետ կապված։