Որպես օրինաչափություն, Հայաստանի և հայության հասարակական-քաղաքական կյանքին վերաբերող որևէ նշանակալից և կարևոր ժամանակահատվածում, երբ համընդհանուր ուշադրության առարկա են դառնում պետության ապագայի հետ կապված առանցքային կոնկրետ խնդիրներ, ի հայտ եկող բոլոր արատավոր և խնդրահարույց խնդիրների շարքում իր ուրույն տեղով դրսևորվում է Հայ Առաքելական եկեղեցու հանրային դերի խնդիրը:
Ինչքան էլ եկեղեցին հոգևոր բովանդակության, այդուամենայնիվ ֆիզիկապես գոյություն ունեցող կառույց է, ղեկավարվում է մարդկանցով, որոնք, ի դեպ, բավական բուռն աշխարհիկ կյանքով են ապրում հոգևոր աշխատանքից ազատ ժամերին, իսկ աշխատանքի ընթացքում էլ օգտվում են աշխարհիկ հարմարավետություններից, ընդ որում` բավական լավ հարմարավետություններից:
